Tijdens de afgelopen CES in Las Vegas was mesh zonder twijfel een van de meest gebruikte termen in de netwerkhoek. De ene netwerkfabrikant had zijn oplossing nog niet aangekondigd, of de andere kwam daar alweer overheen. Linksys Velop is vandaag als eerste aan de beurt om eens goed te bekijken. Weet dit draadloze systeem te overtuigen en een volledig dekkend draadloos netwerk op te zetten? Je leest het in deze review.
Wifi kun je tegenwoordig haast een eerste levensbehoefte noemen. Dat brengt ook een eisenpakket met zich mee dat steviger is dan voorheen. Waren we voorheen al blij als we in dezelfde ruimte als het access point een draadloze verbinding hadden, nu moet wifi volledig dekkend zijn. Dit geldt voor zakelijke netwerken, maar ook voor thuisnetwerken. Geen laptop gebruiken in die ruimte waar geen wifi is, is geen optie.
Wil je geen compromissen sluiten en simpelweg een zo goed mogelijk draadloos netwerk, dan moet je kabels trekken en met access points aan de slag gaan. Voor zakelijke gebruikers zal dat vrijwel altijd de route zijn die bewandeld wordt. Een draadloze verbinding tussen twee access points bijvoorbeeld gebruik je alleen maar als het echt niet anders kan.
Wifi in huis is echter een net iets ander beestje. Omdat hier de esthetische component een veel grotere rol speelt en veel mensen geen zin hebben om gaten in muren en plafonds te boren, zijn access points vaak geen optie. In die omgevingen moet je wel compromissen sluiten. Je kunt bijvoorbeeld aan de slag met een repeater of een setje powerline-adapters. Een repeater gaat je echter in de regel geen prestaties bieden waar je blij van wordt, omdat die draadloos zendt en ontvangt tegelijkertijd. Dit gaat ten koste van de bandbreedte. Powerline-adapters zijn afhankelijk van hoe goed je stroomnetwerk is aangelegd, waarbij een enkele slecht aangesloten lasdop al voor een forse val in throughput kan zorgen. Andere apparatuur in huis dat ook gebruikmaakt van het stroomnet, zorgt daarnaast voor allerlei vormen van storing en demping.
Er is nu echter nog een derde mogelijkheid bijgekomen, in de vorm van mesh-netwerken. In een dergelijk netwerk maken access points draadloos verbinding met een basisstation en met elkaar. In zakelijke omgevingen bestaat dit al geruime tijd en wordt het vaak alleen maar gebruikt als een bekabelde verbinding niet mogelijk is. Voor thuisgebruik is het eigenlijk pas sinds enkele maanden in zwang. Juist omdat meerdere access points in huis geen optie is, zou een mesh-netwerk zomaar eens ‘the next best thing’ kunnen zijn en worden voor thuisgebruik.
Vandaag bijt Linksys Velop het spits af, maar we zullen in de komende maanden alle mesh-systemen die uitkomen proberen te bemachtigen en daar reviews van publiceren.
Prijzig, of toch niet?
Als je in de markt bent voor een systeem zoals dit, moet je er bij alle fabrikanten rekening mee houden dat de initiële investering fors is. Een mesh-systeem bestaat namelijk uit meerdere modules. Voor een setje van twee Velop-nodes (zoals Linksys ze zelf noemt) ben je 429,99 euro kwijt, voor drie 599,99 euro. Een extra module erbij aanschaffen om de dekking van het netwerk op te schroeven kost je 249,99 euro.
De prijzen zijn dus niet mals. Enige nuance is hier echter wel op zijn plaats. Je krijgt voor 429,99 euro bijvoorbeeld eigenlijk twee AC2200 tri-band routers/access points. Kom je van een router van 70 euro, dan is 249,99 voor een enkele module nog altijd zeer stevig natuurlijk. Shop je in het algemeen altijd in het high-end segment als je voor een nieuwe router rondkijkt, dan kom je sowieso al snel boven de 200 euro uit.
Helemaal onderaan op de hoek de uitsparing waar de kabels door naar buiten geleid worden
Ook een dure router biedt in veel gevallen niet de dekking en prestaties in het hele huis die je graag zou hebben. Om dit op te lossen, kun je bijvoorbeeld powerline-adapters of een repeater kopen. Wil je daar een relatief goed exemplaar van hebben, dan moet je ook al snel rekening houden met meer dan 100 euro. Je komt dan in totaal ook op een vrij stevig bedrag uit, terwijl het nog maar afwachten is of de prestaties dan wel goed genoeg zijn. In dat licht bezien is 429,99 euro dus geen overdreven hoog bedrag. Een setje van twee van die apparaten is in ieder geval nog altijd goedkoper dan een enkele Linksys EA9500, die voor 449 euro op de prijslijst staat.
Let wel, Linksys Velop is een wifi-systeem. De nadruk ervan ligt primair op het opzetten van een zo goed mogelijk draadloos netwerk. Dat betekent allereerst dat er de nodige tijd is besteed aan het uiterlijk, want voor goede wifi moet een apparaat kunnen ‘ademen’. Met andere woorden, Velop-modules staan waarschijnlijk vaak op plaatsen waar ze zichtbaar zijn, niet in de meterkast dus. Smaak is een persoonlijke kwestie natuurlijk, maar het is Linksys gelukt om de Velop-modules klein en dus relatief onopvallend te maken. Een module is ruim 18 cm hoog en tussen de 6 en 7 cm diep en breed. De reacties die wij gevraagd en ongevraagd kregen tijdens het testen, waren ook zonder uitzondering positief.
Het aantal aansluitingen is niet bepaald overdadig.
Iets anders waar je aan kan zien dat het bij Linksys Velop nagenoeg uitsluitend draait om wifi, is dat er voor routerbegrippen erg weinig aansluitingen op zitten. Twee keer RJ45, meer kun je niet vinden. Deze aansluitingen zitten onderop het apparaat weggewerkt. Het netsnoer en de maximaal twee utp-kabels worden door een uitsparing naar achteren weggeleid. Het geheel heeft een zeer cleane uitstraling.
Er mogen dan niet zoveel aansluitingen op de Velop-modules zitten, het is wel gewoon de bedoeling dat je een van de modules van een systeem inzet als router. Het maakt hierbij overigens niet uit welke RJ45-aansluiting je kiest voor de verbinding met je modem of router, de module herkent automatisch welk soort aansluiting het is. Om nog even terug te komen op de prijs, krijg je bij Velop dus niet veel aansluitingen (en zoals we verderop zullen zien mogelijkheden) voor je geld. Wij zouden er meteen maar een switch met minimaal acht poorten bij aanschaffen in ieder geval.
Intern
Voor de liefhebbers van de ingewanden van dit soort apparatuur, hebben we een van de drie Linksys Velop-modules die we hebben gekregen, opengemaakt. We hadden hier overigens toestemming voor van Linksys, want dit is nagenoeg onmogelijk zonder hem te beschadigen. Het is sowieso een behoorlijke klus, omdat het binnenin allemaal erg nauw luistert. Er is overduidelijk optimaal gebruikgemaakt van de beschikbare ruimte in deze tri-band AC2200 router.
De siliconen op het bordje zijn hoofdzakelijk afkomstig van Qualcomm. Het opvallendste hieraan is de centrale SoC, die tevens de 2,4GHz- en een van de twee 5GHz-frequenties in de lucht houdt. Dit is de IPQ4019, met een quad-core ARM Cortex-A7 CPU. De vier rekenkernen hiervan zijn met een kloksnelheid van ruim 700 MHz niet de snelste. Ter vergelijking, de IPQ8065 zoals je die in de Netgear R7800 of de Synology RT2600ac aantreft, is geklokt op 1,7 GHz. Let wel, die SoC heeft een CPU met twee cores, niet vier zoals de IPQ4019.
Als je goed kijkt, zie je de antennes rechtop in het plastic ophangsysteem zitten.
De antennes voor de drie radio’s zijn alle bovenaan in een soort plastic ophangsysteem aangebracht. Ze staan allemaal onder hoeken van elkaar, om op deze manier in ieder geval in theorie altijd een goede configuratie aan te kunnen bieden aan clients. In totaal zijn er zes antennes zichtbaar. Twee ervan horen bij de IPQ4019 SoC en zijn dus dual-band antennes, voor 2,4 en een keer 5 GHz. De twee van de derde radio, eveneens 5GHz-radio zijn single-band en ook kleiner. We hebben hier dus te maken met twee spatial streams per radio (overigens ook inclusief MU MIMO op 802.11ac 5GHz), wat neerkomt op 2 x 867 Mbps op 5 GHz en een keer 400 Mbps op 2,4 GHz. Samen kom je dan na wat creatief afronden op AC2200.
De opengemaakte module ondersteboven, met links op de behuizing de Zigbee-antenne.
Als de wifi wordt verzorgd door vier van de zes antennes, hoe zit het dan met die andere twee? Die zitten ook nog eens op een dochterbordje dat ergens tegen de zijkant van de behuizing is geplaatst. Een van die twee antennes is voor Bluetooth. Het zit er dus wel degelijk in, ook al hebben wij het tijdens het installeren niet voorbij zien komen. Die andere is een Zigbee-module, waarvoor tot op heden geen toepassing bekend is. Deze is vooralsnog niet geactiveerd en Linksys rept er ook met geen woord over via de officiële kanalen. Dit is waarschijnlijk iets voor een toekomstige update. Een toepassing in het smart home-domein ligt voor de hand, maar wellicht dat Linksys hier andere plannen mee heeft.
Het zeer bescheiden bordje, met bovenaan het dochtbordje met de Bluetooth (links)- en Zigbee-module erop.
Langzame maar eenvoudige installatie
Bij de ontwikkeling van Linksys Velop heeft men volgens de fabrikant altijd de beginnende gebruiker in het achterhoofd gehouden. Installeren doe je met een app voor Android of iOS, er is niet voorzien in een webinterface. De installatie is zo bedacht dat je zelf vrijwel niets hoeft te doen. Het enige wat je moet invoeren, zijn de gegevens voor het aanmaken van een account en de ssid die je aan het netwerk wilt geven. Verder is het vooral op ‘Volgende’ drukken. Alle stappen worden voorzien van duidelijke illustraties.
De ‘app-only’-benadering als het gaat om beheer is op zich te begrijpen bij een product dat voor iedereen te beheren moet zijn. Er moeten echter ook de nodige compromissen gesloten worden om dit te kunnen bieden. Zoals we op de volgende pagina zullen zien, zijn de instellingsmogelijkheden beperkt. Daarnaast sluit je iedereen uit die geen Android- of iOS-apparaat heeft, al zullen dat er niet meer heel veel zijn tegenwoordig. Deze benadering doet ons denken aan hoe Ruckus Wireless dit enkele jaren geleden probeerde met Xclaim. Daar is men vrij rap teruggekomen van deze strategie en heeft men eerst een webinterface en vervolgens een cloudmanagementomgeving uitgebracht. Het zou ons niet verbazen als men bij Linksys ook tot de conclusie komt dat een en ander iets te restrictief is en dat er op termijn ander beheermogelijkheden bijkomen.
Een van de belangrijke kenmerken van het installatieproces is volgens Linksys dat je dit via Bluetooth doet. Je hoeft dan bijvoorbeeld tijdens de installatie de app niet te verlaten om rechtstreeks verbinding te maken met de module en wordt niet uit de app gegooid als je het wifi-wachtwoord aanpast. Op dit moment is dat echter nog niet helemaal het geval. Helemaal aan het eind van de installatieprocedure, moet je nog even in de wifi-instellingen van je telefoon duiken om het aangemaakt Velop-ssid te selecteren. Alles daarvoor vindt wel gewoon plaats binnen de app. Je hoeft dus niet eerst handmatig te verbinden met een setup-ssid, de telefoon en de Velop-module vinden elkaar via Bluetooth.
Verwacht niet dat je Linksys Velop even in een paar minuten installeert. De installatieprocedure is tergend traag, met op meerdere punten wachttijden van meerdere minuten. Ook zitten er op dit moment nog de nodige bugs in, waarbij sommige schermen plotseling verdwijnen om een paar seconden later weer terug te komen. Bij ons was het verder ook onmogelijk om het ssid en wachtwoord aan te passen nadat we het tijdens de installatie hadden ingesteld. Een onderscheid tussen draadloos en bekabeld aangesloten apparaten wordt ook nagenoeg niet gemaakt. Vrijwel alle 20 apparaten die op het moment van de test actief zijn in ons netwerk, zijn volgens de app bekabeld aangesloten. In het echt zijn dat er maar een stuk of vijf. Al met al heeft de software dus nog wel wat aandacht nodig.
Als de basismodule is geplaatst, kun je in de app aangeven dat je een module wilt toevoegen aan het systeem. Ook hier is het weer wachten geblazen terwijl de apparaten verbinding maken met elkaar. Een extra stap – die wederom lang duurt – laat de zogeheten SpotFinder-technologie los op de verbinding. Dat is een technologie van Linksys zelf die nagaat of de kwaliteit van de verbinding goed is. Zo niet, dan wordt het lampje bovenop niet blauw maar geel en krijg je het advies om de tweede module dichterbij de basismodule te zetten.
Linksys heeft de Spot Finder-technologie die we kennen uit de repeaters ook in Velop geïntegreerd.
Je kunt op dit moment tot maximaal vijf modules aan elkaar knopen, waarbij deze dus ook onderling verbinding kunnen maken. Tot slot nog even het volgende: heb je op dit moment een Smart Wi-Fi-router van Linksys, dan doe je er goed aan om Velop daar niet op aan te sluiten. Twee Smart Wi-Fi-producten achter elkaar zetten levert conflicten op in de cloud-toegang voor je Smart Wi-Fi-omgeving. Een ander type router is geen probleem. De oude vervangen door een Linksys Velop-module heeft uiteraard de voorkeur.
Beperkte mogelijkheden
Ben je op zoek naar een router of systeem met veel mogelijkheden, dan ben je bij Linksys Velop aan het verkeerde adres. Dat is overigens ook nadrukkelijk niet waar Linksys dit product op richt. Je kunt nagenoeg niets wijzigen aan het wifi-signaal. De radio’s worden allemaal op een hoop gegooid onder hetzelfde ssid en de apparaten bepalen welke client verbinding maakt met welke radio. Je hebt hier verder nagenoeg niets over te zeggen. Aparte ssid’s aanmaken voor de verschillende radio’s is bijvoorbeeld niet mogelijk. Wel kun je aangeven dat een bepaalde client met prioriteit behandeld moet worden.
Op zich is het niet zo gek dat Linksys ervoor heeft gekozen om de radio’s vrijwel volledig af te schermen. Het apparaat is zo ontworpen dat het dynamisch kiest welke 5GHz-radio gebruikt wordt voor clients en welke voor de backhaul. Wat voor welk apparaat de beste radio is, kan gedurende de dag veranderen. Door de keuze volledig aan de modules over te laten, ben je in theorie altijd verzekerd van de optimale configuratie. Het handmatig kunnen verdelen van clients over de radio’s werkt dan verstorend.
Linksys vraagt hiermee echter wel het complete vertrouwen van de gebruiker, die ervan uit moet gaan dat dit ook altijd goed gebeurt. Wij hebben daar op dit moment niet alle vertrouwen in. Tijdens onze tests wordt onze laptop met TP-Link T9UH AC1900-adapter regelmatig naar de 2,4 GHz gedirigeerd, terwijl daar verder geen aanwijsbare reden voor is. Het 5GHz-signaal is sterker dan het 2,4GHz-signaal en er is geen sprake van enige noemenswaardige interferentie of een verhoogde noise floor.
We hebben hierover contact gezocht met Linksys. Op basis van wat we nu weten, zou het kunnen zijn dat er een compatibiliteitsprobleem bestaat tussen 802.11ac-Wave 2 hardware en in ieder geval de Realtek RTL8814AU-chip die in de TP-Link-adapter zit. De Synology RT2600ac vertoonde ook al vreemd gedrag op 2,4 GHz in combinatie met deze adapter. Zodra we hier meer informatie over hebben, zullen we jullie hier uiteraard van op de hoogte stellen.
Gooit de Velop-module een client op de ‘verkeerde’ radio, dan kun je in de adapterinstellingen van de meeste laptops en ook van deze usb-adapter het gebruik van 5 GHz forceren. Dat lijkt ons echter niet iets wat je de gemiddelde gebruiker wilt laten doen. Die moet maar hopen dat de Velop-module zich weer bedenkt en de client na verloop van tijd weer terugzet naar een 5GHz-radio. De ingebouwde controletool waarmee je de kanaalkeuze kan optimaliseren, een van de weinige opties onder ‘Geavanceerde wifi-instellingen’, biedt in combinatie met de TP-Link-adapter in ieder geval ook geen soelaas.
Voor het overige zijn de instellingen eveneens spartaans. Je kunt gasttoegang instellen, parental controls zijn ingebouwd en je kunt zoals eerder al aangegeven bepalen welke apparaten prioriteit hebben. De ingebouwde snelheidstest in samenwerking met Speedtest.net is een aardige extra. Naar het aanpassen van de dhcp-pool hebben we tevergeefs gezocht, net als het configureren van dns. Statische ip-adressen uitdelen kan wel, evenals port forwarding. Naar vpn-server-settings zoek je tevergeefs, dat reserveert Linksys voor de WRT-lijn.
Een laatste puntje met betrekking tot de mogelijkheden is dat het ledje bovenop de modules niet uit te schakelen is. Nu is het gelukkig geen overdreven fel blauw licht, maar bij een systeem dat je overal in huis gaat plaatsen (ook nog in het zicht), verwachten we toch wel dat je het uit kunt schakelen. Zet je er een in je slaapkamer, dan heb je vooralsnog meteen ook een nachtlichtje.
Prestaties
Het is inmiddels wel duidelijk dat Linksys Velop niet bepaald uitblinkt als traditionele router. Dat hoeft echter niet per se te betekenen dat het een product is dat teleurstelt. Apple heeft met de AirPort Extreme – toch een beetje de geestelijke vader van de Velop – bewezen dat een dure router niet per se hoeft te bulken van de features om goed te verkopen. Toegegeven, Apple is natuurlijk altijd een beetje een geval apart als het om merktrouw gaat. Toch waren de prestaties en de mogelijkheden van die router kennelijk voldoende voor veel mensen. Om het anders te verwoorden, er is ook zeker een markt voor routers/wifi-producten die ‘gewoon werken’ zonder dat je uren met de instellingen kunt pielen.
Het succes van Linksys Velop staat of valt in onze optiek met de prestaties, niet met de mogelijkheden. Het idee achter dit product is dat je het uitpakt, installeert en er vervolgens niet meer naar omkijkt. We hebben al gezien dat er softwarematig enkele kleinere en grotere optimalisaties gedaan moeten worden om alles lekker soepel te laten verlopen, maar in de basis klopt het systeem wel gewoon.
Linksys Velop klopt nu in ieder geval al wel als een bus als we kijken naar de prestaties. In onze testomgeving is dit als geheel (dus met meerdere modules) met gemak het beste wifi-product dat we tot nu toe getest hebben. We hebben Velop als volgt getest. Om eens te kijken wat je maximaal mag verwachten, testen we eerst een enkele module, waarbij we drie laptops in een waaier op een meter of drie verbinding laten maken, in combinatie met de TP-Link T9UH. Hou er rekening mee dat de Velop zelf bepaalt met welke radio de client verbinding maakt. We hebben dus maar een score, vaak zal dat alleen op 5 GHz zijn.
Test max. throughput wlan | Snelheid |
---|---|
3 meter, 3 laptops, downstream | 315 Mbit/s |
Dit is op zich al een prima score, waarmee een enkele Velop-module zich uitstekend kan meten met bijvoorbeeld de recent besproken Synology RT2600ac.
Uiteindelijk zijn we natuurlijk benieuwd hoe Linksys Velop presteert in de praktijk, dus we gaan eerst eens kijken hoe een enkele module het doet in een huis met drie verdiepingen. De module staat dan op de begane grond, waarna we een throughput-test doen met behulp van iperf/jperf en de signaalsterkte meten. Deze test doen we met de standaard framegrootte van iperf, op zowel de eerste als de tweede verdieping. We gebruiken wederom de TP-Link T9UH als wifi-adapter bij deze test. Ook hier hebben we maar een score bij de throughput-test. De signaalsterkte hebben we voor de volledigheid van beide frequenties genoteerd.
Praktijktest 1 module | Snelheid |
---|---|
Praktijk, eerste verdieping, downstream | 208 Mbit/s |
Praktijk, tweede verdieping, downstream | 10 Mbit/s |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 2,4 GHz | -50 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 2,4 GHz | -64 dBm |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 5 GHz-1 | -50 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 5 GHz-1 | -69 dBm |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 5 GHz-2 | -36 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 5 GHz-2 | -62 dBm |
De prestaties zijn zeker ook hier weer niet slecht, zonder echt op te vallen. Het zeer krachtige 5GHz-signaal is het DFS-signaal van de tri-band Velop-module.
Vervolgens zetten we op een logische plek (een plek waar je hem normaal gesproken ook zou zetten) op de tweede verdieping een tweede module en doen de test op beide verdiepingen nog een keer. Hieronder zie je de prestaties van die test. Je krijgt er uiteraard enkele signalen extra bij, van de tweede module. Een 5GHz-radio van de tweede module is echter niet beschikbaar. Die wordt gebruikt voor de verbinding met de basismodule. Vandaar ook dat er signaalsterktes van maar een 5GHz-radio van de tweede module in de tabel staan.
Praktijktest 2 modules | Snelheid |
---|---|
Praktijk, eerste verdieping, downstream | 280 Mbit/s |
Praktijk, tweede verdieping, downstream | 140 Mbit/s |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 2,4 GHz module 1 | -50 dBm |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 2,4 GHz module 2 | -50 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 2,4 GHz module 1 | -72 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 2,4 GHz module 2 | -58 dBm |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 5 GHz-1 Module 1 | -50 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 5 GHz-1 Module 1 | -69 dBm |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 5 GHz-2 Module 1 | -36 dBm |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 5 GHz Module 2 | -39 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 5 GHz Module 1 | -62 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 5 GHz Module 2 | -52 dBm |
Hier maakt het Linksys Velop-systeem gehakt van alle normale routers die we tot nu toe hebben getest. Let hierbij niet alleen op de zeer hoge throughput op de tweede verdieping, maar ook op de signaalsterktes van de twee radio’s van de tweede module, met name op de tweede verdieping.
We hebben ter vergelijking ook een Linksys EA9500 getest, waarbij we ons uitsluitend hebben gericht op de prestaties op 5 GHz. Dit is een apparaat dat qua prijs vergelijkbaar is met een set van twee Velop-modules. Twee Linksys Velop-modules doen het op de tweede verdieping veel beter, op alle vlakken. De throughput ligt veel hoger en de signalen zijn veel krachtiger.
Praktijktest Linksys EA9500 | Snelheid |
---|---|
Praktijk, eerste verdieping, downstream | 280 Mbit/s |
Praktijk, tweede verdieping, downstream | 80 Mbit/s |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 2,4 GHz | -50 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 2,4 GHz | -64 dBm |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 5 GHz-1 | -43 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 5 GHz-1 | -72 dBm |
Signaalsterkte, eerste verdieping, 5 GHz-2 | -42 dBm |
Signaalsterkte, tweede verdieping, 5 GHz-2 | -65 dBm |
Tot slot zetten we helemaal op de bovenste verdieping een derde module en herhalen de test. Iperf had overduidelijk geen trek in deze opstelling. Er kwam hier geen bruikbaar resultaat uit. Om toch een indicatie te krijgen, hebben we Speedtest.net op onze smartphone (een Nexus 6P) gebruikt. We trekken onze volledige verbinding vol (150 Mbps), wat erop duidt dat we hier met de veel krachtiger TP-Link-adapters waarschijnlijk een nog veel betere score hadden gehaald als iperf mee had gewerkt. Ter vergelijking, als het signaal van de begane grond moet komen, ziet de Nexus 6P het vaak niet eens. Als er al een verbinding gelegd kan worden, dan benadert de throughput de 0 Mbps.
De seamless roaming-functionaliteit van het Linksys Velop-systeem lijkt op basis van onze tests goed te werken. We zijn vele malen heen en weer gelopen door het huis met onze smartphone. Aan de signaalsterkte was duidelijk te zien dat de drie modules de clients erg rap van elkaar overpakken. Dit heeft te maken met een combinatie van protocollen die Linksys heeft gebruikt, te weten 802.11r en 802.11k. Het eerste protocol zorgt voor de zogeheten handoff tussen access points en heeft als doel om de tijd die een client geen verbinding heeft zo kort mogelijk te maken. Waar dat normaal gesproken makkelijk 300 ms kan zijn, zorgt 802.11r ervoor dat dit niet meer dan 50 ms is. 802.11k zorgt ervoor dat access points het initiatief nemen bij het overdragen van clients. Op deze manier hoef je niet meer uitsluitend te vertrouwen op de clients, die hier traditioneel niet altijd even goed in zijn.
Let wel, we hebben hier niet te maken met 802.11r/k zoals je dat wellicht kent uit zakelijke apparatuur, maar met iets wat erop lijkt. Zo vereist 802.11r in de regel een RADIUS-server voor authenticatie, iets wat in een thuisnetwerk niet wenselijk is.
Conclusie
De grote vraag zo aan het eind van deze review is natuurlijk of Linksys Velop de belofte van ‘Whole Home Wi-Fi’ waarmaakt. Daar kunnen we heel kort op antwoorden met een volmondig ‘ja’. Een set van twee Velop-modules zet met gemak de beste prestaties neer die wij ooit hebben gemeten tijdens onze tests, met drie gaan die zelfs nog iets verder de hoogte in. Zelfs een high-end-router zoals de Linksys EA9500 – die ook ongeveer hetzelfde kost als een set van twee Velop-modules – komt niet in de buurt. De enige combinatie van producten waarmee je een beter netwerk kunt opzetten, is een router met meerdere bekabeld aangesloten access points. Dat is voor de meeste thuissituaties echter geen haalbare kaart.
Het voornaamste wat je in het achterhoofd moet houden als je Linksys Velop overweegt, is dat dit zowel in naam als in de praktijk primair een wifi-systeem is. Het draait hier puur om het draadloze netwerk. Er zitten wel wat instellingsmogelijkheden op, maar die vallen in het niet bij zelfs de ook niet bijster uitgebreide mogelijkheden van een EA9500. Ook het aantal aansluitingen is beperkt gehouden tot het minimum Ben jij iemand die normaal gesproken zijn router met standaardinstellingen installeert en eigenlijk alleen het ssid en wachtwoord aanpast, dan is Velop het overwegen meer dan waard. Regel je zelf graag alles tot in de puntjes, dan kun je beter verder kijken. Linksys moet tot slot echt nog wel wat werk verrichten om de software wat beter te maken. Gezien de update die we tijdens de test al kregen, is men daar ook druk mee bezig. Het is alleen wel een smetje op de voor het overige indrukwekkende prestaties.
NB: de scores en de award hieronder gelden voor een set van twee Linksys Velop-modules.
- Uitmuntende prestaties;
- Onopvallende vormgeving;
- Eenvoudige installatie.
- Bugs in de software;
- Weinig instellingsmogelijkheden en aansluitingen.