Volgens Intel kunnen we vaarwel zeggen tegen 16- en 32-bit

Volgens Intel kunnen we vaarwel zeggen tegen 16- en 32-bit

Intel stelt een nieuwe architectuurstandaard voor: X86-S. Op die manier zou het opstarten van processors een stuk versimpeld worden.

Veranderingen als deze komen maar zelden voor. Om zoveel mogelijk compatibiliteit te garanderen, kunnen processoren veelal meerdere modes aan. De bestaande x86-64-architectuur doorloopt om deze reden een aantal stappen tijdens het boot-proces. Met zogeheten trampoline-code wordt de processor van 16-bit real mode naar 32-bit protected mode getrapt om vervolgens op 64-bit te opereren. Voor eindgebruikers betekent 64-bit voornamelijk dat men meer dan 4 GB aan RAM kan gebruiken op een apparaat, dat momenteel te zien is als een inadequate capaciteit voor dagelijks gebruik. Voor developers biedt 64-bit veel meer snelheid, meer beschikbaar geheugen en verhoogde security-mogelijkheden.

Links: het huidige bootproces van x86-64. Rechts: de voorgestelde x86-S-methode. Bron: Intel

Vereenvoudiging

Concreet stelt Intel voor om met de nieuwe x86-S-ISA (Instruction Set Architecture) veelal ongebruikte features af te sluiten. De huidige x86-64-standaard kent vier zogeheten ‘ringen’, van 0 naar 3. Het operating system is te vinden op ring 0, de kernel, terwijl moderne applicaties draaien op ring 3. De reden hiervoor is dat elke opeenvolgende ring steeds minder privileges biedt ten opzichte van de hardware die alles draait. Ringen 1 en 2 worden volgens Intel eigenlijk niet gebruikt. Legacy-applications wellicht wel, waardoor native ondersteuning hiervan verdwijnt. Hetzelfde zou gelden voor alle 16-bit besturingssystemen, terwijl bijvoorbeeld de 32-bit variant van Windows 10 nog wel operabel zou zijn.

In feite is deze stap van Intel niet zo drastisch als het lijkt. Incompatibiliteit met oude drivers kan op OS-niveau al voorkomen dat legacy-apparatuur draaiend te krijgen is. Het is dus eerder dat Intel de geleidelijke afzwakking van 16- en 32-bit heeft zien plaatsvinden en daar nu uit concludeert dat ondersteuning de moeite niet meer waard is.

Windows XP was de eerste Microsoft-OS met 64-bit ondersteuning in 2004 en Windows 11 is enkel in 64-bit vorm beschikbaar. In 2008 maakte Intel al een einde aan de ondersteuning van vroege 8086-code. Tegenwoordig is dit alleen te draaien door hardware te emuleren. Intel stelt virtualisatie voor om alsnog verouderde software te kunnen draaien. Het zegt grote stappen hierin gezet te hebben sinds 2005, toen het legacy-ondersteuning op deze wijze begon. Deze software-techniek vereist in praktische zin een grote voorsprong in prestaties ten opzichte van de gevirtualiseerde hardware.

De vereenvoudiging zou ook voor I/O moeten helpen omdat er minder tussenstappen zouden bestaan tussen hardware en software. De zogeheten string port I/O ondersteunde een verouderd I/O-model dat door de CPU gedreven werd.

Lees ook: Intel gaat Arm chips laten bakken in eigen fabrieken