De Afrikaanse telecomprovider Seacom onderzoekt de mogelijkheid om een nieuwe dataverbinding aan te leggen dwars door Afrika. Opvallend genoeg denkt het bedrijf daarbij aan een onderzeekabel die grotendeels over land loopt.
Volgens Senior Transmission Architect Nic Breytenbach wil Seacom met het project een structureel probleem aanpakken. Afrika beschikt momenteel over verschillende onderzeekabels langs de oost- en westkust, maar er is geen enkele verbinding die het continent van kust tot kust doorkruist. Wanneer er storingen optreden aan de oostkust, waar de meeste verbindingen richting Europa en Azië lopen, moet dataverkeer via de zuidpunt van het continent worden omgeleid. Dat zorgt voor hogere kosten, langere vertragingen en afhankelijkheid van schaarse en dure capaciteit op andere routes.
Een rechtstreekse verbinding dwars door Afrika zou die problemen kunnen verminderen. De aanleg van een dergelijke verbinding bleek lang onhaalbaar, legt The Register uit. Het terrein tussen de Keniaanse havenstad Mombasa en de Atlantische kust van Congo is moeilijk begaanbaar, energievoorziening langs de route ontbreekt vaak en de politieke situatie in sommige regio’s maakt infrastructuurprojecten complex.
Onderzeekabel minder kwetsbaar
Seacom ziet echter mogelijkheden dankzij technologie die normaal voor onderzeekabels wordt gebruikt. Dergelijke systemen hebben geen constante energiebron nodig en kunnen deels onder water of door moerassige gebieden worden aangelegd, waardoor ze minder kwetsbaar zijn voor diefstal of sabotage. Breytenbach merkt op dat traditionele telecomkabels vaak koper bevatten en daardoor interessant zijn voor metaldieven. Onderzeekabels maken gebruik van glasvezel en kunnen aluminium gebruiken voor de elektrische geleiding, wat de waarde voor dieven sterk vermindert.
Een praktisch probleem is wel dat onderzeekabels doorgaans ontworpen zijn voor koude oceaanomgevingen. Een verbinding die grotendeels over land loopt in de tropen zou onder veel warmere omstandigheden moeten functioneren. Volgens Breytenbach tonen bestaande kabels in onder meer het Tanganyikameer aan dat de technologie kan worden aangepast. Ook de beschikbaarheid van robuuste versterkers van leveranciers als Nokia wekt vertrouwen dat een onderzeekabel op land technisch haalbaar is.
Naast de technische uitdagingen moet Seacom ook diplomatieke, logistieke en operationele obstakels overwinnen. Het bedrijf zal onder meer toestemming moeten verkrijgen van meerdere landen, plannen moeten maken voor onderhoud in afgelegen gebieden en moeten uitzoeken hoe de enorme lengte aan kabel over land kan worden vervoerd. Schepen die normaal onderzeekabels leggen kunnen honderden kilometers kabel meenemen; op land is dat veel lastiger te organiseren, zeker in regio’s die alleen per helikopter bereikbaar zijn.
Rode Zee kwetsbare plek
Breytenbach benadrukt dat het idee zich nog in een vroeg stadium bevindt. De prioriteit ligt momenteel bij Seacom 2.0, een nieuwe internationale kabel die Afrika verbindt met Europa, India en Singapore. Deze route loopt via de Rode Zee, waar recente kabelbreuken al voor verstoringen hebben gezorgd. Juist die kwetsbaarheid is voor Seacom een belangrijke reden om alternatieve routes binnen Afrika te verkennen.
Hoewel het project nog ver van uitvoering verwijderd is, is Seacom ervan overtuigd dat een verbinding dwars door Afrika technisch haalbaar is. Het bedrijf ziet het als een potentieel belangrijke stap naar een robuuster en zelfstandiger Afrikaans internetnetwerk.