De dreiging van sabotage aan onderzeese internetkabels door statelijke actoren zoals Rusland en China neemt toe.
Dat blijkt uit een nieuw rapport van de Amerikaanse cybersecurityorganisatie Recorded Future. De analyse signaleert een toename in geopolitiek gemotiveerde incidenten waarbij kritieke kabelinfrastructuur op zee wordt beschadigd. Dit speelt met name in de Oostzee en rond Taiwan.
Volgens de onderzoekers zijn in 2024 en 2025 al 44 kabelschades openbaar gemeld, verdeeld over 32 afzonderlijke clusters. De meest voorkomende oorzaken waren onbekende omstandigheden (31 procent), ankers die over de zeebodem slepen (25 procent) en natuurlijke verschijnselen zoals seismische activiteit (16 procent). Van deze incidenten leidden er drie tot langdurige en ernstige netwerkverstoringen. Dit was vooral het geval in gebieden met weinig alternatieve verbindingen.
In de Oostzee werden vier incidenten vastgesteld waarbij acht kabels beschadigd raakten. Rond Taiwan ging het om vijf incidenten met vijf afzonderlijke kabelbreuken. In zeker vijf gevallen werd de schade veroorzaakt door schepen die hun anker over de zeebodem sleepten. Vier van deze schepen hadden vermoedelijke banden met Rusland of China. Ze opereerden onder verdachte omstandigheden of met onduidelijke eigendomsstructuren. Hoewel directe staatsbetrokkenheid lastig te bewijzen is, wijzen de onderzoekers op een patroon dat past binnen de bredere strategische doelstellingen van beide landen.
Herstel verloopt te traag
Recorded Future waarschuwt dat de onderzeese kabelinfrastructuur wereldwijd kwetsbaar blijft, vooral in regio’s met weinig redundantie of beperkte reparatiecapaciteit. Gebieden zoals West- en Centraal-Afrika, afgelegen eilanden in de Stille Oceaan en enkele secundaire Europese verbindingen lopen daarbij extra risico. De impact van een kabelbreuk is in die regio’s relatief groot, omdat alternatieve routes ontbreken en het herstel traag verloopt.
Een ander zorgpunt is de beperkte wereldwijde capaciteit voor kabelreparaties. De gemiddelde hersteltijd bedraagt nu al zo’n 40 dagen, maar kan verder oplopen door vertragingen in vergunningverlening en moeilijk toegankelijke conflictzones. Satelliet- en microgolfverbindingen bieden slechts een gedeeltelijke oplossing tijdens grote storingen, omdat ze slechts een klein deel van de verloren bandbreedte kunnen compenseren.
De onderzoekers pleiten voor meer investeringen in kabelbewaking, reparatieschepen en realtimemonitoring van de infrastructuur. Publiek-private samenwerkingen zijn volgens hen essentieel om de digitale weerbaarheid te versterken en voorbereid te zijn op scenario’s waarin meerdere kabels tegelijk uitvallen, bijvoorbeeld voorafgaand aan een militair conflict.
De verhoogde dreiging sluit aan bij eerdere waarschuwingen vanuit Europese defensiekringen. Ook het Verenigd Koninkrijk riep recent op tot versterkte bescherming van onderzeese infrastructuur, waarbij de Royal Navy een coördinerende rol zou moeten vervullen. De zorgen zijn niet louter theoretisch. in februari vorig jaar veroorzaakte een ankerincident in de Rode Zee, toegeschreven aan een door een Houthi-raket getroffen schip, ernstige communicatieproblemen in het Midden-Oosten. Soortgelijke problemen deden zich later voor voor de kusten van West-Afrika en Zuid-Afrika.
Hoewel Europa over het algemeen beschikt over een robuuste internetinfrastructuur met voldoende reservecapaciteit, blijven eilanden als Malta, Cyprus en Ierland kwetsbaarder vanwege hun sterke afhankelijkheid van onderzeese verbindingen. De combinatie van geopolitieke spanningen, fysieke kwetsbaarheid en beperkte herstelcapaciteit maakt onderzeese kabels tot een strategisch doelwit dat volgens experts meer aandacht verdient.