3min

Het Europese Parlement werkt momenteel aan een nieuwe wet tegen privacyschenders. Het gaat om een privacywet die in alle landen van Europa moet gaan gelden, zodat het zowel voor particulieren als voor bedrijven duidelijk is hoe de privacy in Europa is geregeld en waar de grenzen liggen. Daarnaast moeten privacyschenders veel harder worden aangepakt dan nu het geval is, er is zelfs sprake van collectieve schadeclaims.

In Europa is momenteel een Europese privacy richtlijn opgesteld, maar elk lidstaat houdt daar zijn eigen privacywetgeving op na. Ook zijn er tientallen organisaties actief die als privacy waakhonden fungeren. Dat is iets wat nu ook moet gaan veranderen, er moet Europese privacywetgeving komen die in alle lidstaten gelijk is. Ook moet er straks een organisatie komen die dit gaat handhaven. Op die manier weten zowel de burgers als de bedrijven aan welke voorwaarden voldaan moet worden in alle Europese landen.

De Europese Commissie heeft een stuk gepubliceerd met hoe die wetgeving er ongeveer uit moet gaan zien. Door deze publicatie komt het in alle lidstaten onder de aandacht en kan het Europees Parlement hierop reageren, het Parlement kan aangeven hoe zij willen dat de wetgeving er uiteindelijk uit komt te zien. Die reactie is inmiddels ook al gegeven door het Parlement, daaruit valt op te maken dat het Parlement het met de meeste zaken eens is.

Op dit moment zijn is er al een redelijk strenge privacywetgeving maar als deze wordt overtreden zijn de straffen die daarop staan vaak erg mild. Om dat te veranderen gaat het Europees Parlement mogelijk collectieve schadeclaims mogelijk maken. Naar het idee van ‘class-action’ rechtszaken in de Verenigde Staten. Veel burgers verzamelen zich dan in één rechtszaak om een hele grote schadevergoeding te eisen die het vervolgens verdeeld over alle eisers. Hierdoor kunnen burgers zelf een bedrijf voor de rechter dagen die slechts is omgesprongen met hun privacy. Al zal Europa wel kiezen voor een model waarbij we niet in dezelfde claimcultuur belanden dan in de Verenigde Staten, daar worden soms gigantische bedragen uitgekeerd naar ‘class-action’ rechtszaken.

Een ander belangrijke aanpassingen in de privacywetgeving is dat het Parlement graag zou zien dat deze ook gaat gelden voor het buitenlandbeleid. Momenteel delen landen ook gegevens met landen buiten Europa ten behoeve van bijvoorbeeld terreurbestrijding. Daarbij gaat het vaak om het grootschalig opslaan van persoonsgegevens. Ook daar moet de privacy van burgers goed worden beschermt en moeten duidelijk regels voor komen, die wederom in heel Europa gelijk zijn.

Voordat de nieuwe Europese privacywet van kracht is moet er nog wel het een en ander gebeuren. Momenteel wordt er nog steeds gesleuteld aan deze wetgeving. Aan het einde van het jaar moet er een voorstel komen voor de nieuwe privacywet. Daar moet dan goed naar gekeken worden en de lidstaten moeten kijken of ze zich daar allemaal in kunnen vinden. Afhankelijk van wat daar nog uit komt rollen zal bepalen hoelang het nog duurt. Als alle lidstaten akkoord zijn kan de wet binnen een jaar worden ingevoerd, maar als er lidstaten zijn die zich niet kunnen vinden in de wet, kan het nog wel even gaan duren.

Zodra de Europese wetgeving uiteindelijk is ingevoerd, moeten ook de lidstaten afzonderlijk nog de privacywetgeving aanpassen in hun eigen land. Pas als dat allemaal is gebeurt is de wetgeving in heel Europa gelijk.